Σε ένα γεωπολιτικό τοπίο που μοιάζει με σκακιέρα υψηλού ρίσκου, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να επαναπαύεται. Οι πρόσφατες εντάσεις στη Μέση Ανατολή, με τη σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν να φέρνει ξανά στο προσκήνιο το σενάριο μιας περιφερειακής ανάφλεξης, επιτάχυναν τις εξελίξεις. Η Αθήνα ενεργοποιεί ένα πρωτοποριακό σχέδιο αμυντικής ασπίδας: την «Ασπίδα του Αχιλλέα».
Η «Ασπίδα του Αχιλλέα», η πολυστρωματική άμυνα πέντε επιπέδων θα αποτελεί σημείο αναφοράς, όπως και πυραυλικά συστήματα καθώς και όλη η γκάμα βλημάτων ακριβείας που «πρωταγωνιστούν» στο πεδίο μάχης. Μη επανδρωμένες πλατφόρμες (UAV, USV, UUV) και συστήματα αντιμετώπισης αυτόνομων απειλών και σμηνών μη επανδρωμένων συστημάτων.
Η χώρα προχωρά στη δημιουργία ενός εθνικού αντιαεροπορικού και αντι-drone θόλου, της «Ασπίδας του Αχιλλέα». Αυτό το πολύπλοκο σύστημα πολλαπλών πυραυλικών συστημάτων, τα οποία είναι αποκρυπτόμενα και μετακινούμενα με την υποστήριξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, στοχεύει στην παροχή προστασίας σε πέντε επίπεδα: αντιπυραυλικό, αντιαεροπορικό, αντιπλοϊκό, ανθυποβρυχιακό, και αντι-drone. Το μοντέλο της «Ασπίδας του Αχιλλέα» δεν αποτελεί απλώς μια συλλογή οπλικών συστημάτων, αλλά μια ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική άμυνας. Αυτή η αρχιτεκτονική ενσωματώνει τόσο υφιστάμενα όσο και νέα μέσα, με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση σύγχρονων ασύμμετρων απειλών. Η σχεδίαση του συστήματος ενισχύει τη διαλειτουργικότητα με τις υφιστάμενες νατοϊκές δομές, καθιστώντας την άμυνα της Ελλάδας μέρος ενός ευρύτερου συστήματος συμμαχικής ασφάλειας. Αυτή η προσέγγιση αντανακλά την κατανόηση ότι οι σύγχρονες απειλές απαιτούν πολυδιάστατες και διακλαδικές απαντήσεις, σηματοδοτώντας μια στρατηγική μετάβαση από την παραδοσιακή άμυνα σε μια ολιστική αποτροπή.
«Ασπίδα του Αχιλλέα»: Ο νέος στρατηγικός θόλος με τη δύναμη της Τεχνητής Νοημοσύνης
Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο πλέγμα προστασίας, που δεν αποτελεί απλώς σύνολο οπλικών συστημάτων, αλλά αρχιτεκτονική αποτροπής υψηλής τεχνολογίας. Με χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ), κινητών μονάδων, και αποκρυπτογραφούμενων στόχων, η «Ασπίδα του Αχιλλέα» σχεδιάζεται να καλύψει πέντε επίπεδα άμυνας:
Αντιπυραυλικό
Αντιαεροπορικό
Αντι-drone
Αντιπλοϊκό
Ανθυποβρυχιακό
Στόχος: πλήρης προστασία κρίσιμων υποδομών, στρατηγικών περιοχών, αλλά και του γενικού πληθυσμού. Το σύστημα θα είναι πλήρως διαλειτουργικό με το ΝΑΤΟ, ενισχύοντας τη θέση της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» δεν είναι απλώς μια επένδυση σε εξοπλισμούς. Είναι δήλωση κυριαρχίας και αποφασιστικότητας. Είναι το σήμα ότι η Ελλάδα δεν παίζει άμυνα, αλλά σχεδιάζει την αποτροπή του αύριο, με τεχνολογίες αιχμής και εθνική στρατηγική.
ο προϋπολογισμός για την «Ασπίδα του Αχιλλέα» (άμυνα σε πέντε επίπεδα: αντιβαλλιστικό, αντιαεροπορικό, αντιπλοϊκό, ανθυποβρυχιακό, αλλά και αντι-drone) θα κυμανθεί περίπου στα 2,8 δισ. ευρώ και εκτιμάται ότι το μεγαλύτερο σκέλος της (γεωγραφικά) μπορεί να είναι ολοκληρωμένο μέχρι και το 2027. Την ίδια στιγμή γίνονται συζητήσεις και για το μεγαλύτερης εμβέλειας σκέλος με (IRIS-T) τη γερμανική αμυντική βιομηχανία, ενώ για τις μικρότερες αποστάσεις υπάρχουν ήδη κάποιες λύσεις (αντι-drone) που, μάλιστα, αναμένεται να επεκταθούν πέρα από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όπου είναι ανεπτυγμένες σήμερα. Μάλιστα, σχεδιάζεται να τοποθετηθούν αντι-drone συστήματα και σε κρίσιμες υποδομές, με πρώτο το στρατόπεδο Παπάγου, δηλαδή το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλαίσιο των οικονομικότερων λύσεων η Αθήνα σχεδιάζει να προμηθευτεί και αριθμό (πιθανότατα 36) πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών τύπου Puls (της ισραηλινής ELBIT) με έναν προϋπολογισμό περίπου 700 εκατ. ευρώ, τιμή η οποία είναι ευθέως ανταγωνιστική στο σχεδόν διπλάσιο τίμημα που ζητήθηκε για την αναβάθμιση υφισταμένων αντίστοιχων συστημάτων του Στρατού Ξηράς (MLRS m270).
προγράμματα της εν συνεχεία υποστήριξης (Follow On Support) διαφόρων οπλικών συστημάτων που κατά προτεραιότητα έχουν επιλεγεί από την κυβέρνηση. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε συγκεκριμένα στα μεταγωγικά αεροσκάφη C-130 και C-27, τα οποία, όπως είπε, έχουν πλέον αυξημένη διαθεσιμότητα. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι είναι διαθέσιμα έξι C-130 και έξι C-27, αριθμοί σημαντικά υψηλότεροι σε σύγκριση με εκείνους που καταγράφονταν πριν από έναν χρόνο. ∆εδομένου ότι κατά την περίοδο πριν από το 2020 οι Ενοπλες ∆υνάμεις βρέθηκαν πολύ συχνά αντιμέτωπες με υπερβολικά χαμηλές διαθεσιμότητες αρκετών κρίσιμων συστημάτων (μεταγωγικών αλλά και μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων, μονάδων επιφανείας κ.λπ.), η κυβέρνηση σε συνεργασία με τα γενικά επιτελεία κρίνει ότι οι συμφωνίες εν συνεχεία υποστήριξης είναι κομβικής σημασίας.
Ολα τα παραπάνω συνδέονται και με μια ακόμη λογική. Αυτή της συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, είτε αυτής που αφορά τα μεγάλα συστήματα είτε του οικοσυστήματος των startups εταιρειών, που επιχειρεί να φέρει σε επαφή με τις ανάγκες των επιτελείων το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ).
Μέρος των πόρων που υπολείπονται έχει ήδη προϋπολογιστεί για την αγορά των πρώτων 20 F-35, των όπλων τους και της μετατροπής της Αεροπορικής Βάσης της Ανδραβίδας σε «φωλιά» των μαχητικών πέμπτης γενιάς. Το κόστος αυτό αγγίζει περίπου τα 4,6 δισ. ευρώ. Επιπλέον, τα επόμενα χρόνια θα υλοποιηθούν οι δαπάνες για τη νέα στολή μαχητή (περίπου 200 εκατ. ευρώ). Και, βεβαίως, η πλέον σημαντική συζήτηση αφορά την ανανέωση του στόλου του Πολεμικού Ναυτικού με μονάδες πέρα από τις τρεις FDI που ήδη ναυπηγούνται στο Λοριάν της Γαλλίας. Υπενθυμίζεται ότι ήδη υπάρχουν συζητήσεις με τους Γάλλους, αλλά και τους Ιταλούς, ενώ στα τέλη της δεκαετίας αναμένεται να ανοίξει ξανά η συζήτηση για νέα υποβρύχια. —– Με τα παραπάνω στοιχεία να γράψουμε ενα ωραιο δημοσιογραφικό άρθρο με τίτλο seo Και οτι αλλο χρειάζεται
